Την 1η του Σεπτέμβρη και με αφορμή την έναρξη του νέου “εκκλησιαστικού έτους”, ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος, απηύθυνε μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα της μητρόπολής του έναν χαιρετισμό προς το “ποίμνιό” του. Μέσα από δεκατέσσερις παραγράφους, ο ορθόδοξος ιεράρχης φροντίζει να υπενθυμίσει στο ακροατήριό του τους κινδύνους που -κατά την άποψή του- αντιμετωπίζει στις μέρες μας η χριστιανική πίστη. Ανάμεσα σε αυτούς συγκαταλέγονται οι προσφυγικές ροές, η επιστήμη, η “κατευθυνόμενη παιδεία”, ο φιλοσοφικός ορθολογισμός και οι ανθρωπολογικές επιστήμες, η θεωρία της εξέλιξης, η πρόοδος στη γενετική, η θεωρία των πάντων στο πεδίο της αστροφυσικής, ο τρανσουμανισμός (εξτροπιανισμός), τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και ο… Μυθικισμός! Πράγματι, στην παράγραφο Ι του μηνύματός του, ο Νικόλαος αναφέρει χαρακτηριστικά: “Ἡ μεθοδευμένη ἐπιδίωξη εἴτε νὰ ἀμφισβητηθεῖ ἡ ἱστορικότητα τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τοὺς αὐτοαποκαλούμενους μυθικιστὲς εἴτε νὰ συκοφαντηθεῖ ἡ ἀκεραιότητα τῆς ζωῆς Του καὶ ἡ αὐθεντικότητα τῶν ἱερῶν κειμένων, καὶ ἡ παράλληλη προσπάθεια ἀποχριστιανοποίησης τῶν κοινωνιῶν μας μὲ τὴν κατάργηση τῶν συμβόλων καὶ τὸν ἀποχριστιανισμὸ τῆς κοινωνικῆς ζωῆς καὶ τῆς παιδείας, τελικὰ ἐπισφραγίζουν τὴν προσπάθεια ἀποδόμησης τῆς πίστεως.” Για το σημειολογικό του πράγματος, να τονίσουμε πώς είναι η πρώτη φορά που κορυφαίος εκπρόσωπος της ορθόδοξης εκκλησίας της Ελλάδας αναφέρεται δημόσια και ονομαστικά στο ρεύμα του Μυθικισμού (μέχρι τώρα ήμασταν συνηθισμένοι σε σχόλια χριστιανικών και ακροδεξιών ιστοσελίδων και εφημερίδων), γεγονός που φρονούμε ότι συνδέεται άμεσα με την πρόσφατη διοργάνωση του 1ου Πανελλαδικού Συνεδρίου για τον Μυθικισμό. Κατά τα άλλα αρνούμαστε να μπούμε στη διαδικασία περαιτέρω σχολιασμού της σκοταδιστικής και πλήρους αντιεπιστημονικής αυτής ανακοίνωσης του μητροπολίτη Μεσογαίας, αφήνοντάς την στην κρίση του αναγνωστικού κοινού. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο Νικόλαος αποτελεί… θεωρητικά έναν από τους περισσότερο προοδευτικούς ιεράρχες της ορθόδοξης εκκλησίας της Ελλάδος, έχοντας πλούσιο βιογραφικό και σπουδές.  Αναλογιζόμαστε τις αντίστοιχες απόψεις των λιγότερο “μορφωμένων” συναδέλφων του… Έλληνες Μυθικιστές, 5/9/16′   Ακολουθεί χαρακτηριστικό απόσπασμα του κειμένου του μ. Μεσογαίας Νικόλαου. Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, Α. Ὅλοι πλέον ἀντιλαμβανόμαστε ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας πορεύεται σὲ μία θάλασσα πρωτοφανοῦς ἀσεβείας, συντονισμένης ὕβρεως, ἰσχυρῶν ἀμφισβητήσεων, ἀθεϊστικῆς μανίας, συστηματικῆς προσπάθειας ἀπόρριψης κάθε ἔννοιας μυστηρίου καὶ ἱερότητος, ὕπουλου διωγμοῦ κατὰ τῆς χριστιανικῆς πίστεως ἀποκαλυπτικοῦ διαμετρήματος, μάλιστα ἀπὸ τὰ ἴδια τὰ χριστιανικὰ συστήματα. Ἐκτιμᾶται ὅτι σὲ λίγα χρόνια, σὲ κάποιες μεγάλες Εὐρωπαϊκὲς πόλεις, οἱ μουσουλμάνοι θὰ εἶναι περισσότεροι ἀπὸ τοὺς χριστιανούς. Τὸ πραγματικὸ ὅμως πρόβλημα δὲν εἶναι ὅτι οἱ χριστιανοὶ θὰ εἶναι λιγότεροι, ἀλλὰ ὅτι ἤδη εἶναι λιγότερο χριστιανοὶ καὶ ἀκόμη περισσότερο ὅτι οἱ μεγαλύτεροι ἐχθροὶ τοῦ χριστιανισμοῦ εἶναι οἱ ἴδιοι οἱ χριστιανοί. Β. Ἐναντίον τῆς πίστεως ἔχει ἐπιστρατευθεῖ ἡ ἐπιστήμη, ἡ τεχνολογικὴ παντοδυναμία, τὰ μέσα πληροφόρησης, οἱ μηχανισμοὶ ψηφιακοῦ ἐλέγχου τῶν λεπτομερειῶν τῆς ζωῆς μας, ἡ πολιτική, ἡ κατευθυνόμενη παιδεία, ὁ ὑλιστικὸς τρόπος ζωῆς κ.λπ. Γ. Ὁ φιλοσοφικὸς ὀρθολογισμὸς καὶ οἱ ἱστορικὲς καὶ ἀνθρωπολογικὲς ἐπιστῆμες ἐπιστρατεύονται στὸ νὰ γκρεμίσουν τὴν πίστη στὸν Θεὸ καὶ νὰ κατασυκοφαντήσουν τὴν πορεία καὶ τὸν ρόλο τῆς Ἐκκλησίας καὶ γενικότερα τοῦ χριστιανισμοῦ στὸ παρελθὸν καὶ σήμερα. Δ. Οἱ θεωρίες περὶ τυχαιότητος στὴ γένεση τοῦ ὑλικοῦ κόσμου ἐπιδιώκουν νὰ ἐξαφανίσουν κάθε ἰδέα δημιουργικῆς ἐπεμβάσεως στὴν ἀρχὴ τοῦ σύμπαντος, ἄρα νὰ μηδενίσουν τὴν θεΐκὴ παρουσία καὶ ἀνάγκη. Τύχη εἶναι τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ στὴ διάλεκτο τῆς ἀθεΐας! Ε. Ἡ ἔμφαση στὴν αὐθαίρετη μονομερῆ ἑρμηνεία τῆς θεωρίας τῆς ἐξελίξεως, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν ἀνάπτυξη τῆς γενετικῆς τεχνολογίας, ὑπερτονίζει τὴ βιολογικότητα καὶ ζωικότητα τοῦ ἀνθρώπου, προκειμένου νὰ μηδενισθεῖ κάθε στοιχεῖο ἱερότητός του. ΣΤ. Οἱ βιαστικὲς ἐξαγγελίες περὶ κατασκευῆς συνθετικοῦ γονιδιώματος καὶ τεχνητῆς ζωῆς ἢ κλωνοποίησης τοῦ ἀνθρώπου ἢ βιοτεχνολογικῶν θαυμάτων (DNA editing) ἢ στὴν Φυσικὴ περὶ τῆς δῆθεν «θεωρίας τῶν πάντων» ἀποσκοποῦν στὸ νὰ ἀντικαταστήσουν τὸν Θεὸ μὲ τὸν ἄνθρωπο καὶ ἔτσι νὰ κλείσουν τὸν δρόμο καὶ τὴν προοπτικὴ τῆς θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῆς κοινωνίας του μὲ τὸν Θεό. Ἡ τύχη ὡς ἑρμηνευτικὸ ἐπινόημα καὶ ὁ ἄνθρωπος ὡς...