Για ακόμα μία φορά οι Έλληνες Μυθικιστές είμαστε αναγκασμένοι να προβούμε σε απαραίτητες διευκρινίσεις αναφορικά με επιστημονικές ειδήσεις που, ηθελημένα ή αθέλητα, διαστρεβλώνουν την ιστορική αλήθεια, απασχολώντας συνάμα την επικαιρότητα και το κοινό.
Τις τελευταίες ημέρες σύσσωμα τα ελληνικά ΜΜΕ (παραθέτουμε εδώ εντελώς ενδεικτικά και όχι τυχαία το σχετικό άρθρο από την ιστοσελίδα της Δημόσιας ΕΡΤ) προβάλλουν μέσα από εκτενή άρθρα και ρεπορτάζ την είδηση για την υποτιθέμενη “ανακάλυψη” ή αποκάλυψη του τάφου του Ιησού, υπερτονίζοντας το γεγονός ότι μία ομάδα επιστημόνων από το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο “έφερε για πρώτη φορά στο φως το σημείο ταφής του Ιησού”.
Όπως συμβαίνει και σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις (βλ. ενδεικτικά τους συνδέσμους που παραθέτουμε στο τέλος του άρθρου), ο τρόπος και οι φράσεις που χρησιμοποιούνται στους τίτλους και στο περιεχόμενο τέτοιου είδους ρεπορτάζ, όχι μόνον δεν ανταποκρίνονται στα πραγματικά δεδομένα, αλλά επιπρόσθετα καταφέρνουν να ενισχύσουν στο υποσυνείδητο των θεατών/αναγνωστών την άποψη για την ύπαρξη ενός ιστορικού Ιησού. Ποια, όμως, είναι η αλήθεια αναφορικά με την εν λόγω “ανακάλυψη” και το έργο των Ελλήνων επιστημόνων στα Ιεροσόλυμα;
“Βρέθηκε ο τάφος του Ιησού Χριστού”, μας πληροφορεί η Δημόσια Τηλεόραση…
Προσγείωση στην ιστορική (και όχι μόνον) πραγματικότητα
Η αλήθεια είναι ότι κανένας τάφος του Ιησού δεν ανακαλύφθηκε ούτε αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά αυτές τις μέρες στο Ισραήλ. Οι εργασίες συντήρησης, στις οποίες συμμετέχει η ομάδα από το ΕΜΠ, διεξάγονται εντός του λεγόμενου “Ναού της Αναστάσεως” (ή ναού του Παναγίου Τάφου), που σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση ταυτίζεται με το σημείο σταύρωσης, ταφής και ανάστασης του Ιησού των ευαγγελίων (για την ύπαρξη και δράση του οποίου δεν υπάρχει, ως γνωστόν, κανένα ικανοποιητικό ιστορικό και αρχαιολογικό τεκμήριο). Ο ναός κατασκευάστηκε κατά τον 4ο μεταχριστιανικό αιώνα από τη μητέρα του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, Ελένη, στην οποία κάτω από αδιευκρίνιστες, και πολύ περίεργες η αλήθεια (βλ. σχ. την εξιστόρηση του μοναχού Γεώργιου, “Περί της ευρέσεως του σταυρού – 110.620.12), συνθήκες, υποδείχθηκε από τους εκεί επισκόπους το σημείο των παθών του Ιησού το 327 μ.α.χ.χ (300 δηλαδή χρόνια μετά τα υποτιθέμενα γεγονότα που περιγράφονται στα ευαγγέλια). Διασώζεται, μάλιστα, η μαρτυρία, ότι για να χτιστεί ο χριστιανικός ναός με έξοδα της Ελένης, απομάκρυναν από το χώρο τα ερείπια (και το άγαλμα) ναού της Αφροδίτης, γεγονός που προκαλεί πολλά ερωτηματικά, μιας και οι Εθνικοί δεν συνήθιζαν να ανεγείρουν τους ναούς τους επάνω σε προγενέστερα ταφικά μνημεία.
Οφείλουμε, λοιπόν, να διευκρινήσουμε, ότι δεν υπάρχει κανένα απτό ιστορικό και αρχαιολογικό δεδομένο το οποίο να καταδεικνύει ότι ο Ιησούς (αν υπήρξε ως ιστορικό πρόσωπο) μαρτύρησε και τάφηκε στο συγκεκριμένο σημείο. Όσο για το σημείο της υποτιθέμενης ταφής, αυτό -από τον 4ο αιώνα και εξής- παρέμενε επί αιώνες προσβάσιμο για τους πιστούς, έως το 1555, έτος κατά το οποίο καλύφθηκε από μία μαρμάρινη πλάκα.
Τις τελευταίες ημέρες και εξαιτίας απαραίτητων εργασιών συντήρησης (δηλαδή χρηματοδότησης), κόστους 3 εκατομμυρίων ευρώ (την οποία έχει αναλάβει η ομάδα από το ΕΜΠ), μετακινήθηκε η μαρμάρινη πλάκα, αποκαλύφθηκε μία άλλη, πέτρινη (από την εποχή των σταυροφόρων), ενώ ακριβώς από κάτω υπάρχει η πέτρινη κοίτη που κατά την παράδοση τοποθετήθηκε το σώμα του νεκρού Ιησού. Καμία, λοιπόν, σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη δεν έχει συμβεί, τίποτε το καινούργιο ή συνταρακτικό που αλλάζει την ιστορία δεν ήρθε στο φως. Πρόκειται απλώς για εργασίες συντήρησης ενός τόπου, στον οποίο εντελώς αυθαίρετα τοποθετείται κατά παράδοση η ταφή ενός ομιχλώδους ιστορικά προσώπου.
Όταν μια εργασία συντήρησης “βαφτίζεται” ιστορική ανακάλυψη
Αξίζει, τέλος, να αναφερθεί πώς πέρα από τους κενού περιεχομένου τίτλους αρκετών ΜΜΕ, αλγεινή εντύπωση προκαλούν και οι δηλώσεις καθηγητών και εκπροσώπων της επιστημονικής ομάδας του ΕΜΠ, που αποτελούν… βούτυρο στο ψωμί των αδαών -στις περισσότερες των περιπτώσεων- δημοσιογράφων, που κάνουν πλέον λόγο για έναν… ζωντανό -και με επιστημονική βούλα- νεοανακαλυφθέντα τάφο:
«Βιώνουμε μοναδική εμπειρία φέροντας ταυτόχρονα μεγάλο βάρος ευθύνης. Δίπλα στον Πανάγιο Τάφο, στο πλαίσιο του έργου, έχει στηθεί ένα διεπιστημονικό εργαστήριο. Επιθυμούμε η τεκμηρίωση που θα ανακοινώσουμε να γίνει κτήμα όλου του κόσμου. Αυτό που μας συγκλονίζει όλους είναι ότι ο Τάφος του Ιησού είναι ένας τάφος ζωντανός. Εκπέμπει το μήνυμα της Ανάστασης και της ελπίδας κι είναι εκείνο που μας επηρέασε και μπορέσαμε να δουλέψουμε», επεσήμανε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Αντωνία Μοροπούλου, επικεφαλής της διεπιστημονικής ομάδας του ΕΜΠ. Ο λόγος της ξεχειλίζει από… επιστημονικότητα!
Έλληνες Μυθικιστές, 30/10/2016
Θεωρούμε ότι το σκίτσο αυτό αντικατοπτρίζει πλήρως τις αντιδράσεις της μεγάλης πλειοψηφίας του κοινού, όταν έρχεται αντιμέτωπο με υποθέσεις σαν κι αυτή που αναδείξαμε μέσα από το παρόν άρθρο. Η ευθύνη δημοσιογράφων και επιστημόνων είναι τεράστια.
Δείτε σχετικές παρεμβάσεις των Ελλήνων Μυθικιστών για αντίστοιχα θέματα που κατά καιρούς προβάλλονται από τα ΜΜΕ:
Ο πάπυρος με τον “παντρεμένο Ιησού
Το κρασοπότηρο του Περικλή και τα κειμήλια του Ιησού
