Αρχικός τίτλος: Caesar’s Messiah: Μπορούν τα πρόβατα να μετατραπούν σε πολίτες;
Η πληροφορία ότι ο χριστιανισμός αποτέλεσε μια εφεύρεση των Ρωμαίων αυτοκρατόρων για να κατευνάσει τα επαναστατημένα πλήθη εκείνης της περιόδου, θεωρείται σήμερα από τους πιστούς χριστιανούς αποπροσανατολιστική.
Παρ’ όλα αυτά θεωρώ ότι το γεγονός αυτό θα μπορούσε στην πραγματικότητα να έχει ένα διαφορετικό αντίκτυπο πάνω σε ένα μεγαλύτερο κοινό ακροατών. Τις τελευταίες εκατονταετίες ο μεγαλύτερος καταστροφέας του πολιτισμού μας δεν υπήρξε η πείνα ή οι αρρώστιες, αλλά οι κυβερνήσεις, που ανέκαθεν υποστήριζαν ότι εργάζονταν για το καλό των κοινωνιών.
Όμως φαίνεται πως οποιονδήποτε κι αν εκλέγουμε, οποιασδήποτε μορφής πολιτική κι αν επιλέξουμε να υπερψηφίσουμε, τα αποτελέσματα είναι τα ίδια: Αισθήματα οικονομικής ανασφάλειας για τις μάζες, απεριόριστος πλούτος για λίγους, διενέργεια ατέλειωτων πολέμων με την ταυτόχρονη ανάπτυξη περισσότερων στρατιωτικών εφαρμογών και εξέλιξη της τεχνολογίας επιτήρησης της καθημερινότητάς μας.
Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Υπάρχει άραγε κάποια αδυναμία στην ίδια μας τη φύση που καθιστά αδύνατη την εκλογή και ανάδειξη άξιων ηγετών; Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η πολιτική εξουσία οδηγεί τους ανθρώπους στην τρέλα. Κατανοώντας ότι ο Χριστιανισμός δεν δημιουργήθηκε για θρησκευτικούς λόγους, αλλά για να χρησιμεύσει σαν ένα πολιτικό εργαλείο, οδηγήθηκα σε ένα διαφορετικό συμπέρασμα.
Θεωρώ ότι οι εξουσιαστές δεν έχασαν ποτέ τη βασική σκέψη που τους επέτρεψε να δημιουργήσουν τον Χριστιανισμό και που τους επιτρέπει μέχρι και σήμερα να παραμένουν στην εξουσία ανεξαρτήτως της σύνθεσης της πολιτικής δύναμης που κυβερνά. Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες μορφές διακυβέρνησης- ακόμα και οι λεγόμενες σήμερα δημοκρατίες- σχεδιάστηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να μεταβιβάζουν τη «δύναμη» στα χέρια της ίδιας κάστας ανθρώπων μέσα στο χρόνο. Αυτή η οπτική θα μπορούσε να μοιάζει ως ένα δημιούργημα της φαντασίας μου και φυσικά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «θεωρία συνωμοσίας». Παρ’ όλα αυτά νομίζω πως όσο οι ιδέες του Caesar’s Messiah γίνονται ευρύτερα γνωστές, πολλοί ακόμα άνθρωποι θα καταλήξουν σε παρόμοια συμπεράσματα.
Βλέπετε, οι Χριστιανοί δεν αποκαλούνται πρόβατα (σ.μ ποίμνιον) τυχαία. Ο σκοπός του Χριστιανισμού ήταν να μετατρέψει τους ανθρώπους σε εύκολα χειραγωγήσιμες μάζες. Κάτι τέτοιο δεν αποτελεί μια θεωρία, μιας και όλα αυτά επετεύχθησαν κατά τη διάρκεια των αιώνων της φεουδαρχίας. Κατά την Αναγέννηση αναπτύχθηκαν οι ιδέες για την ισότητα μεταξύ των ανθρώπων που κατά τη γνώμη μου αποτέλεσε ένα σχέδιο επιβίωσης του είδους μας. Αν και η «ταυτότητα» των οικογενειών που κατείχε την εξουσία είχε αλλάξει, η γνώση για την προβατοποίηση των λαών φαίνεται πως είχε περάσει στους επικυρίαρχους.
Για να μετατραπούν τα πρόβατα σε πολίτες πρέπει να γίνουν κατανοητά τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν από την άρχουσα τάξη για αυτό το σκοπό. Και φυσικά, κάτι τέτοιο ξεκινά με την έρευνα της καταγωγής του Χριστιανισμού και του τρόπου με τον οποίον οι εξουσιαστές τον χρησιμοποιούν μέχρι και σήμερα, ιδιαιτέρως στις ΗΠΑ. Χρειάζεται επίσης να κατανοήσουμε τη γενεαλογία και τις επιχειρηματικές σχέσεις των ισχυρών. Αλλά, ακόμα πιο σημαντικό, πρέπει να αντιληφθούμε τον τρόπο με τον οποίον οι εξουσιαστές χειρίζονται τα ΜΜΕ.
Για παράδειγμα στις ΗΠΑ υποτίθεται πως υπάρχει δημοκρατία. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Πρόκειται για μια ολιγαρχία που κρατιέται στην εξουσία χρησιμοποιώντας μια αρχαία τεχνική. Οι υποψήφιοι που έχουμε τη δυνατότητα να εκλέξουμε, αποτελούν μια πολύ μικρή ομάδα που με κάποιον μαγικό τρόπο αναδεικνύεται μέσα από μια διαδικασία που τρέχει αποκλειστικά μέσω των ΜΜΕ. Οι τωρινοί μας κυβερνήτες ελέγχουν τα Μέσα και τα χρησιμοποιούν με τις ίδιες ακριβώς τεχνικές που χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι Φλάβιοι. Ελέγχουν τις ιδέες και τα πρόσωπα με τα οποία ο λαός έρχεται καθημερινά σε επαφή, έτσι με αυτόν τον τρόπο μορφοποιούν τις σκέψεις τους περιορίζοντας παράλληλα τις επιλογές τους.
Για να μακροημερεύσεις στην εξουσία, πρέπει οπωσδήποτε να ελέγχεις κάθε πτυχή της διαλεκτικής στην πολιτική. Με αυτόν τον τρόπο, τα «πρόβατα των ΗΠΑ» έχουν την ελευθερία να στηρίξουν όποιο στρατόπεδο της στρατιωτικής βιομηχανίας επιθυμούν. Φυσικά δεν έχει σημασία αν θα επιλέξουν τον McCain ή τον Obama, οι πόλεμοι θα συνεχίσουν να γίνονται.
Μπορεί φαινομενικά το Caesar’s Messiah να αγγίζει μόνο ένα μικρό κομμάτι της μελέτης των Βιβλικών κειμένων, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολλά περισσότερα. Είναι ο τρόπος να καταλάβουμε ολόκληρη την ιστορία μας. Και θα μπορούσε επίσης να περιλαμβάνει ένα μονοπάτι που οδηγεί σε ένα καλύτερο μέλλον.
Joseph Atwill (μετάφραση στα ελληνικά: Μηνάς Παπαγεωργίου/meta-journalist)
