Ένα νέο κύμα δημοσιευμάτων αναφορικά με τον περίφημο “Τάφο του Ιησού” κατακλύζει τις τελευταίες ώρες το ελληνικό διαδίκτυο. Ρεπορτάζ με βαρύγδουπους τίτλους, υποτίθεται πώς επιβεβαιώνουν την “αυθεντικότητα” του μνημείου. Τα δημοσιεύματα αυτά κάνουν λόγο για συγκλονιστικές ανακαλύψεις που “επιβεβαιώνουν την χρονολογία ταφής του Ιησού” (!), παίζοντας -όπως πάντα σε αντίστοιχες περιπτώσεις- με λέξεις κλειδιά, ένα γεγονός που απώτερο στόχο έχει τον εντυπωσιασμό του αναγνώστη. Παράλληλα (και εδώ βρίσκεται η ουσία της υπόθεσης), εγκαθιδρύεται στο υποσυνείδητο του κοινού η ιδέα ενός μνημείου που όντως φιλοξένησε το σώμα ενός ιστορικού προσώπου του 1ου μεταχριστιανικού αιώνα, όπως ακριβώς περιγράφεται στα χριστιανικά ευαγγέλια.
Τα αρχαιολογικά πορίσματα και η βαρύτητά τους
Όμως ποια ακριβώς είναι η ουσία των τελευταίων αυτών ρεπορτάζ για τον “Τάφο του Ιησού”; Αυτό που ουσιαστικά αποτελεί το νέο στοιχείο, είναι η επιβεβαίωση της ηλικίας του ασβέστη (μέσω της εξέτασης δειγμάτων ασβεστοκονιάματος) που καλύπτει τον τάφο και ο οποίος βρίσκεται κάτω από την μαρμάρινη πλάκα που τον καλύπτει (η τελευταία τοποθετήθηκε εκεί το έτος 1555). Τα αποτελέσματα των μετρήσεων επιβεβαίωσαν κάτι που ήταν ήδη γνωστό, ότι δηλαδή ο ασβέστης προέρχεται από τα μέσα του 4ου μεταχριστιανικού αιώνα.
Στην περσινή μας ανακοίνωση για το ίδιο θέμα (που αξίζει να διαβάσετε) είχαμε, άλλωστε, σημειώσει ότι το μνημείο κατασκευάστηκε από τη μητέρα του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, Ελένη, κατά τη διάρκεια του 4ου μεταχριστιανικού αιώνα. Τίποτα το… συγκλονιστικό, λοιπόν, για την περιβόητη αυτή ανακάλυψη, που απλώς επιβεβαιώνει ότι η τοποθεσία που θεωρείται “Τάφος του Ιησού” από τα μέσα του 4ου μεταχριστιανικού αιώνα είναι η ίδια με αυτή που πιστεύεται μέχρι και σήμερα ότι αποτέλεσε το σημείο ταφής του. Έτσι κι αλλιώς, η κυριαρχία του χριστιανισμού στο Δυτικό Κόσμο από τον 4ο αιώνα και εξής, ουδέποτε ανακόπηκε, κάτι που σημαίνει ότι η βαρύτητα ενός τέτοιας σημασίας μνημείου θα ήταν αδύνατο να λησμονηθεί κατά τη διάρκεια της Βυζαντινής περιόδου, αλλά και αργότερα, για τις Ορθόδοξες εκκλησίες και την Καθολική Δύση.
Δαπανηρές εργασίες συντήρησης και μια έκθεση στην Ουάσινγκτον
Λαμβάνοντας υπόψιν τα προηγούμενα, ποιος να είναι άραγε ο λόγος αναμόχλευσης του θέματος τον φετινό Νοέμβριο;
Επικαλούμαστε και πάλι την ανακοίνωση που δημοσιεύσαμε τον Οκτώβριο του 2016. Είχαμε τότε τονίσει τα εξής με αφορμή τη δημοσιότητα που είχε πάρει το θέμα:
Οφείλουμε, λοιπόν, να διευκρινήσουμε, ότι δεν υπάρχει κανένα απτό ιστορικό και αρχαιολογικό δεδομένο το οποίο να καταδεικνύει ότι ο Ιησούς (αν υπήρξε ως ιστορικό πρόσωπο) μαρτύρησε και τάφηκε στο συγκεκριμένο σημείο.[…]
Τις τελευταίες ημέρες και εξαιτίας απαραίτητων εργασιών συντήρησης (δηλαδή χρηματοδότησης), κόστους 3 εκατομμυρίων ευρώ (την οποία έχει αναλάβει η ομάδα από το ΕΜΠ), μετακινήθηκε η μαρμάρινη πλάκα, αποκαλύφθηκε μία άλλη, πέτρινη (από την εποχή των σταυροφόρων), ενώ ακριβώς από κάτω υπάρχει η πέτρινη κοίτη που κατά την παράδοση τοποθετήθηκε το σώμα του νεκρού Ιησού. Καμία, λοιπόν, σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη δεν έχει συμβεί, τίποτε το καινούργιο ή συνταρακτικό που αλλάζει την ιστορία δεν ήρθε στο φως. Πρόκειται απλώς για εργασίες συντήρησης ενός τόπου, στον οποίο εντελώς αυθαίρετα τοποθετείται κατά παράδοση η ταφή ενός ομιχλώδους ιστορικά προσώπου.
Και αν στα τέλη του 2016 αφορμή στάθηκαν οι δαπανηρές εργασίες συντήρησης στον λεγόμενο “Πανάγιο Τάφο”, η εξήγηση για την περαιτέρω προβολή του θέματος, φέτος, ίσως εντοπίζεται στη διενέργεια μίας έκθεσης με τίτλο “Ο τάφος του Χριστού”, που εγκαινιάστηκε στις 15 Νοεμβρίου στην Ουάσινγκτον. Η εν λόγω έκθεση οργανώθηκε με πρωτοβουλία της μη κερδοσκοπικής εταιρίας National Geographic Society στο ομώνυμο μουσείο της. Ο διεθνής οργανισμός συνεργάστηκε στενά με το επιτελείο του ΕΜΠ που έφερε εις πέρας, πέρσι, την αποκατάσταση του κουβουκλίου του μνημείου, ενώ οι λεπτομέρειες για την οργάνωση της έκθεσης καθορίστηκαν από την Kathryn Keane, Vice President of Exhibitions του National Geographic, μετά από συνεννοήσεις με την επιστημονική υπεύθυνη του ΕΜΠ, καθηγήτρια Αντωνία Μοροπούλου.
Να υπενθυμίσουμε ότι η κα. Μοροπούλου ήταν εκείνη που προέβη πέρσι σε περίεργες και αντιεπιστημονικές δηλώσεις, κάνοντας λόγο για έναν… “ζωντανό τάφο”!
Σύμφωνα με το ίδιο το National Geographic, πάντως, το μοναδικό έγκυρο επιστημονικό δεδομένο που προκύπτει από την ανακοίνωση, είναι ότι ο περίφημος “τάφος του Ιησού” αποτελεί δημιούργημα του 4ου μεταχριστιανικού αιώνα!
Ένα γεγονός που α) επιβεβαιώνει τις απόψεις των Μυθικιστών για τη “μηχανή παραγωγής” αντικειμένων και κτισμάτων που σχετίζονται με τον Ιησού και η οποία ξεκίνησε να στήνεται από την εποχή των Κων/νου και Ελένης καθώς επίσης β) ενισχύει εμμέσως -και για ευνόητους λόγους- τη Μυθικιστική άποψη για έναν μη ιστορικό Ιησού.
