R. Joseph Hoffmann and friends on a rescue mission for the “Jesus of history” (by Kenneth Humphreys)
A trio of Jesus myth denouncers from the world of academe have rushed into the breach opened up by the failure of Bart Ehrman’s final solution to the problem of Jesus’ existence (Listen, he was a small-time deluded doom merchant who thought he was king, so there). Professors Hoffmann and Casey, and a young academic who worked for Casey, Stephanie Louise Fisher, have come to Ehrman’s support with a few dubious arguments in favour of a historical Jesus and a visceral attack on Jesus mythicists as a thoroughly bad crew. The blogosphere has been enlivened by a potpourri of ego wars, withering sarcasm, aspersions about competence, intellect, comprehension, and honesty. The mythicist who has drawn most of the ire is Richard Carrier, a scholar whose scholarly prowess is matched by an equally impressive opinion of himself. But what of the “historical Jesus”? Has the posse that has rushed to Ehrman’s side got a leg to stand on? For what it is worth, Hoffmann posted online three essays in what he called “The Jesus Process” on his blog, The New Oxonian. Alarm bells ring in the ivory towers Increasing numbers of web-savvy enquirers are asking, “What real evidence is there for a historical Jesus?” and are not convinced by the replies. The result is that a paradigm shift is in progress. The mythic Jesus, an idea largely ignored in the 20th century by the vested interests of religion and conservative scholarship, has argued its way back onto the agenda, if only to compel the mandarins to issue contemptuous rebuttals. Yet whisper-thin defences of a historical Jesus do not cut it in the internet-enabled world – and established academics don’t like that one little bit. The on-line arena can be rude and crude but, as with the printing press six hundred years ago, the power of a cartel has been broken. For some tastes, the wrong kind of people have gained an audience. “One of the most remarkable features of public discussion of Jesus of Nazareth in the twenty-first century has been a massive upsurge in the view that this important historical figure did not even exist.” – Maurice Casey “The endorsement of amateurs by amateurs is becoming a rampant, annoying and distressing problem for biblical scholarship … The disease these buggers spread is ignorance disguised as common sense … the popularity of the non-historicity thesis … now threatens to distract biblical studies from the serious business of illuminating the causes, context and development of early Christianity.” – Joseph Hoffmann Lamentations of a lapsed Catholic R. Joseph Hoffmann is a curious breed of atheist. He devotes considerable energy into attacking atheism. He does so, he says, because “modern atheism is hardly worth defending.”...
Το TOP 10 της μεταπολιτευτικής χριστιανικής λογοκρισίας στην Ελλάδα
Η Ελλάδα αποτελεί εν έτει 2014 την τελευταία θεοκρατία της Ευρώπης. Η παραπάνω παραδοχή δεν επιδέχεται περαιτέρω αναλύσεων ή παράθεσης αναλυτικών στοιχείων για τον οποιονδήποτε έχει επαφή με την κοινωνική και πολιτική ζωή στη χώρα μας από τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους και εξής. Με αφορμή την πρόσφατη καταδίκη του 27χρονου Φίλιππου Λοΐζου (κατασκευαστή της σελίδας «Γέρων Παστίτσιος» στο facebook) σε 10μηνη φυλάκιση «για εξύβριση θρησκεύματος κατ’ εξακολούθηση» από το Α’ Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, αποφασίσαμε να συντάξουμε ένα κείμενο παρουσιάζοντας στους επισκέπτες μας το Top 10 της χριστιανικής λογοκρισίας των ιδεών τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας. Το θέμα αυτό μπορεί να μην έχει σχέση με τον Μυθικισμό και τις προεκτάσεις του, παρ’ όλα αυτά θεωρούμε πώς αποτελεί ένα ζήτημα ύψιστης σημασίας για τη δημοκρατία και την ελευθερία της έκφρασης στην Ελλάδα. Σχετίζεται επίσης άμεσα με το διαρκές και διαχρονικό αίτημα όλων των προοδευτικών ανθρώπων στη χώρα μας για τον διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας, ένα αίτημα που, περιέργως, διαγράφεται από τη μνήμη και τα προγράμματα όλων ανεξαιρέτως των κομματικών σχηματισμών του Κοινοβουλίου αμέσως μετά το πέρας της εκάστοτε εκλογικής αναμέτρησης. (Σημείωση: Οι 10 περιπτώσεις «ιερής λογοκρισίας» που ακολουθούν σαφέστατα και δεν είναι οι μοναδικές, παρ’ όλα αυτά είναι ενδεικτικές μιας χρόνιας παρέμβασης του ορθόδοξου ιερατείου στα γράμματα και τον πολιτισμό του νεοελληνικού κράτους). Το TOP 10 της μεταπολιτευτικής χριστιανικής λογοκρισίας στην Ελλάδα 10) Ο “Άγιος” Πρεβέζης και ο Κολλάτος Το 1979 η εφημερίδα «Απογευματινή» αποκαλύπτει ένα σκάνδαλο… μεγατόνων, δημοσιεύοντας φωτογραφία του μητροπολίτη Πρεβέζης, Στυλιανού, με μία γυμνή γυναίκα, γεγονός που αναστατώνει το πανελλήνιο. Ο τότε υπουργός Παιδείας της Ν.Δ, Ιωάννης Βαρβιτσίωτης, στέλνει το υλικό της υπόθεσης στην ιερά σύνοδο, που αποφασίζει να θέσει σε αργία τον Στυλιανό. Έναν χρόνο αργότερα, ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κολλάτος παρουσιάζει την θεατρική παράσταση «Ο Άγιος Πρεβέζης» που σημειώνει πρωτοφανή επιτυχία, ενώ το 1981 το σενάριο μεταφέρεται και στον κινηματογράφο. Ωστόσο ο Κολλάτος δεν ανέβασε ανεμπόδιστα την παράστασή του αφού υπέστη διώξεις από την εκκλησία οδηγούμενος στα δικαστήρια. Πάντως η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» σημειώνει σε ρεπορτάζ εκείνης της εποχής (30/12/1980): «Η υπόθεση θα μπορούσε ν’αποτελέσει μια ακόμη δοκιμασία των θεσμών μιας δημοκρατικής πολιτείας, αλλά η ανέλπιστη εμπορική επιτυχία του έργου σε σχέση με την ποιότητά του (όπως τουλάχιστον την προσδιόρισαν οι ειδικοί) και το γεγονός ότι η πολυήμερη δίκη διακόπτοταν για να μη χάσουν οι ηθοποιοί την παράσταση, αναιρούν κάθε επιχείρημα περί “λογοκρισίας της καλλιτεχνικής δημιουργίας». 9) Η δίκη της θρησκευτικής κριτικής Το 1980 ο συγγραφέας Θωμάς Μάρας καταδικάζεται σε 10μηνη φυλάκιση με αφορμή τη συγγραφή του βιβλίου του «Οι Αντιφάσεις της Καινής Διαθήκης», στο οποίο και σημείωνε τις εκατοντάδες διαφορές που εντοπίζονται ανάμεσα στα κείμενα των χριστιανικών...
Ο Μυθικισμός στην Κέρκυρα (26/1)
Την Κυριακή 26 Ιανουαρίου, η Κέρκυρα πρόκειται να φιλοξενήσει μια πολύ ενδιαφέρουσα ημερίδα πολιτισμού. Το γεγονός πραγματοποιείται στo πλαίσιo της “Τεχνών (επ) Ανάστασις”, ένα τριήμερο (24-26/1) πολιτιστικών εκδηλώσεων που θα λάβει χώρα στο νησί εκείνες τις μέρες. Μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στο πρόγραμμα της ημερίδας, όπου και θα διαπιστώσετε ότι συμπεριλαμβάνονται άκρως ελκυστικές διαλέξεις από αξιόλογους ομιλητές. Ανάμεσα σε αυτές βρίσκεται και μια με ξεκάθαρο Μυθικιστικό ενδιαφέρον: Πρόκειται για την εισήγηση του Μηνά Παπαγεωργίου (δημοσιογράφου και συγγραφέα του βιβλίου “Το πρόβλημα της ιστορικότητας του Ιησού: Το Ρεύμα των Μυθικιστών”) με τίτλο “Ο πόλεμος των ιδεών στην κοινωνία της πληροφορίας: Ο Μυθικισμός ως εργαλείο για έναν νέο Διαφωτισμό” που ξεκινά στις 15:30 εκείνης της ημέρας. Ακολουθεί η περίληψη της συγκεκριμένης ομιλίας, Σύνοψη ομιλίας: Εμφανιζόμενος στα τέλη του 17ου και στις αρχές του 18ου αιώνα, ο Διαφωτισμός αποτελεί ένα σημαντικότατο πνευματικό κίνημα που αλλάζει τον ρου του Δυτικού πολιτισμού. Ένας από τους κεντρικούς του πυλώνες είναι η αμφισβήτηση της εξουσίας της εκκλησίας και των θρησκευτικών δογμάτων, μέσα από μια παράλληλη στροφή στη φιλοσοφία και στον ιστορικισμό. Στο πλαίσιο αυτό, μια σειρά από θεολόγους, ιστορικούς και ανεξάρτητους ερευνητές, ξεκινούν να θέτουν κάτω από ένα αυστηρά ιστορικό πρίσμα την εξέλιξη των κυρίαρχων θρησκειών, εξετάζοντας ταυτόχρονα τα πάμπολλα κοινά στοιχεία που παρουσιάζουν οι εξιστορήσεις της Βίβλου με τους μύθους προχριστιανικών θεοτήτων της Μεσογείου (και όχι μόνον). Δυόμιση αιώνες μετά, το Μυθικιστικό –όπως ονομάζεται πλέον- κίνημα, που επικεντρώνεται κυρίως στο πρόβλημα της ιστορικότητας του Ιησού, αποτελεί στο εξωτερικό ένα δημοφιλές ρεύμα ιδεών, οι απόψεις του οποίου εισέρχονται δυναμικά και στην ακαδημαϊκή κοινότητα. Στην ομιλία αυτή θα εξετάσουμε μια σειρά από ερωτήματα όπως: Ποιος ο ρόλος του Μυθικισμού στον 21ο αιώνα; Ποια είναι η θέση του απέναντι στην πνευματικότητα; Γιατί θα μπορούσε να αποτελέσει ένα βασικότατο εργαλείο ενός νέου Διαφωτισμού; Πως μπορεί αυτό να συμβεί εμπράκτως, όχι μέσα σε κλειστούς ακαδημαϊκούς κύκλους, αλλά με τη συμμετοχή του καθένα από εμάς; Παράλληλα θα αναλυθούν μια σειρά από στρατηγικές κινήσεις που πραγματοποιήθηκαν την τελευταία πενταετία στη χώρα μας και κατέστησαν γνωστό το ρεύμα των Μυθικιστών στο ελληνικό...
Ο Μυθικισμός στον “Αθήνα 9,84” (Κυριακή 12/1)
Την Κυριακή 12 Ιανουαρίου και ώρα 12:05 το μεσημέρι, ο δημοσιογράφος Μηνάς Παπαγεωργίου, συγγραφέας του βιβλίου “Το πρόβλημα της ιστορικότητας του Ιησού” (εκδ. Δαιδάλεος), θα βγει στον αέρα του ραδιοφωνικού σταθμού “Αθήνα 9,84” για μία ολιγόλεπτη συνομιλία με τον δημοσιογράφο Δημήτρη Φύσσα. Θέμα της συζήτησης το ίδιο το βιβλίο, αλλά και οι εξελίξεις στο μυθικιστικό κίνημα εντός και εκτός Ελλάδας. Είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό ότι τους τελευταίους μήνες ο Μυθικισμός βρίσκει βήμα έκφρασης σε ολοένα και περισσότερα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, όταν μέχρι πριν από μερικά χρόνια αποτελούσε ένα άγνωστο στο ελληνικό κοινό πεδίο έρευνας. ———————————————————————————- UPDATE, 12/1/2014 Ακούστε από εδώ το ηχητικό απόσπασμα από την παρουσία του Μηνά Παπαγεωργίου στον...
The Gospel Dates (By Acharya S/ D.M Murdock)
When were the gospels written? With their absence in Justin Martyr’s works, we remain with the dating of the gospels to the last quarter of the second century. By Acharya S/D.M Murdock The Gospel Dates When scrutinized, the Pauline epistles do not reveal any historical Jesus; nor do they demonstrate any knowledge of the existence of the four canonical gospels, Matthew, Mark, Luke and John. As has been proved repeatedly, the gospels themselves cannot be viewed as “history” written by “eyewitnesses.” Besides the fact that they date to much later than is supposed, the gospels frequently contradict each other, and, based on the numerous manuscripts composed over the centuries, have been determined (by German theologian Johann Griesbach, for one) to be a mass of some 150,000 “variant readings.” In this regard, The Interpreter’s Dictionary of the Bible, a Christian book, contains an article written by M.M. Parvis (vol. 4, 594-595), who states: The New Testament is now known, in whole or in part, in nearly five thousand Greek manuscripts alone. Every one of these handwritten copies differ from the other one It has been estimated that these manuscripts and quotations differ among themselves between 150,000 and 250,000 times. The actual figure is, perhaps, much higher. A study of 150 Greek manuscripts of the Gospel of Luke has revealed more than 30,000 different readings It is safe to say that there is not one sentence in the New Testament in which the manuscripts’ tradition is wholly uniform. Some sources place the figure for the “variant readings” even higher, including The Anchor Bible Dictionary On CD-ROM (“Textual Criticism, NT”), which says, “Perhaps 300,000 differing readings is a fair figure for the 20th century (K.W. Clark 1962: 669).” So much for “God’s infallible Word” and his “inspired scribes.” Apologists have come up with all sorts of excuses for this manmade mess; their excuses only demonstrate further that man’s hand – and not that of the Almighty God – has been involved in the creation of Christianity and its texts at every step. It would be impossible to date the appearance of the gospels based on the extant manuscripts, since the autographs or originals were destroyed long ago, an act that would appear to be the epitome of blasphemy, were these texts truly the precious testimonials by the Lord’s very disciples themselves. Although a miniscule bit of papyrus (Rylands P52) dating to the middle of the second century has been identified speculatively as part of “John’s Gospel” (18:31-33), the oldest fragments conclusively demonstrated as coming from the canonical gospels date to the 3rd century. The two verses of “John’s Gospel,” comprising only about 60 words,...
