Οι συντελεστές του Caesar’s Messiah χαιρετούν το ελληνικό κοινό (Videos)
Στις 27 & 28 Οκτωβρίου του 2012, οι Έλληνες Μυθικιστές οργάνωσαν στο σινεμά «Μικρόκοσμος» στην Αθήνα την προβολή του ντοκιμαντέρ «Caesar’s Messiah: The Roman Conspiracy to invent Jesus» (Ο Μεσσίας του Καίσαρα: Η Ρωμαϊκή Συνωμοσία για την εφεύρεση του Ιησού), που είχε στο μεταξύ κάνει πρεμιέρα στις 28 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους στις ΗΠΑ. Επρόκειτο για ένα άκρως επιτυχημένο εγχείρημα, που γνωστοποίησε ακόμη περισσότερο το Μυθικιστικό ζήτημα στην ελληνική κοινωνία. Μία από τις… εκπλήξεις των προβολών ήταν και η παρουσίαση σύντομων χαιρετισμών συνετελεστών του φιλμ προς το ελληνικό κοινό. Πιο συγκεκριμένα, οι Joe Atwill (συγγραφέας και παραγωγός της ταινίας), Kenneth Humphreys (συγγραφέας και συμμετέχων στο ντοκιμαντέρ), Fritz Heede (σκηνοθέτης) και Nijole Sparkis (συμπαραγωγός), μας έστειλαν τα δικά τους βίντεο, μεταδίδοντας θετικά μηνύματα στον «δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό», όπως χαρακτηριστικά τόνισαν. Για καθαρά αρχειακούς λόγους, οι Έλληνες Μυθικιστές αποφασίσαμε να ανεβάσουμε το υλικό αυτό στο youtube, ώστε να είναι προσιτό στον κάθε ενδιαφερόμενο. Δείτε: – Τον χαιρετισμό του Αμερικανού συγγραφέα του Caesar’s Messiah και παραγωγού Joe Atwill – Τον χαιρετισμό του Βρετανού συγγραφέα Kenneth Humphreys (ιδιοκτήτη του ιστότοπου Jesusneverexisted.com) – Τους χαιρετισμούς του σκηνοθέτη Fritz Heede και της συμπαραγωγού του ντοκιμαντέρ, Nijole Sparkis – Καθώς επίσης και τον τρόπο με τον οποίον υποδέχτηκε το όλο γεγονός ακροδεξιά εφημερίδα (σε μία περίοδο όπου εκδηλώθηκαν και τα επεισόδια στο θέατρο “Χυτήριο” με την παράσταση του “Corpus...
Χριστούγεννα: Θρησκευτική επέτειος ή αστρονομικό γεγονός;
Από τα πανάρχαια χρόνια ο ήλιος κυριαρχούσε στην ανθρώπινη σκέψη, καθώς ήταν το εμφανές στήριγμα της ζωής στον πλανήτη, η οποία εμφανίζει άμεση εξάρτηση από τις κινήσεις του και μάλιστα από τις εποχές του έτους. Ηταν επομένως φυσικό, μέσα από διαδικασίες προσωποποίησης, ο ήλιος να γίνει αντικείμενο λατρείας ο ίδιος, να αναπτυχθεί δηλαδή η ηλιολατρεία (heliolatry ή sun worship). Το ίδιο συνέβη και με το πλήθος των άστρων, όπου πολλά από αυτά αντιστοιχίστηκαν με συγκεκριμένους θεούς. Αντίστοιχα αναπτύχθηκε η αστρολατρεία (astrolatry). Του Στέφανου Παϊπέτη, ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών Η ηλιολατρεία ως όρος χρησιμοποιείται συχνά, για να υποδηλώσει «παγανιστικές» (δηλ. πολυθεϊστικές[1]) θρησκείες, που όμως αποτελούν σχετικά σπάνιο φαινόμενο. Ηλιακά σύμβολα χρησιμοποιούνται πρακτικά από όλους τους πολιτισμούς, όμως μόνο λίγοι, όπως π.χ. ο αιγυπτιακός και ο μεσοαμερικανικός, ανέπτυξαν γνήσιες ηλιακές θρησκείες. Οι ομάδες αυτές είχαν στο σύνολό τους ένα κοινό γνώρισμα: Ενα καλά ανεπτυγμένο αστικό πολιτισμό με μια ισχυρή ιδεολογία ιερής βασιλικής ηγεμονίας. Σε όλες αυτές κυριαρχούσε η εικόνα του ήλιου ως του κυβερνήτη του επάνω και του κάτω κόσμου, τους οποίους επισκέπτεται μεγαλόπρεπα κατά την ημερήσια περιστροφή του.[2] Ο ήλιος προσφέρει φως και ζωή σε ολόκληρο το σύμπαν. Με τον ορθάνοιχτο, παντεπόπτη οφθαλμό του είναι ο αυστηρός εγγυητής της δικαιοσύνης, ενώ με τη σχεδόν παγκόσμια σύνδεση ανάμεσα σε φως και φώτιση, ο ήλιος είναι η πηγή της σοφίας. Τα χαρακτηριστικά αυτά – κυριαρχία, αγαθοεργή ισχύς, δικαιοσύνη και σοφία – αποτελούν κεντρικά σημεία αναφοράς κάθε ανώτερης θρησκευτικής ομάδας, και ανάμεσα στα σημεία αυτά βρίσκεται μια έντονα ανεπτυγμένη «ηλιακή ιδεολογία»: Βασιλείς κυβερνούσαν με τη δύναμη του ήλιου και διεκδικούσαν την προέλευσή τους από τον ήλιο. Ηλιακές θεότητες, θεοί που προσωποποιούσαν τον ήλιο, είναι κυρίαρχες και παντεπόπτριες. Ο ήλιος αποτελεί συχνά το κύριο χαρακτηριστικό της Υπέρτατης Θεότητας ή και ταυτίζεται με αυτήν. Τα ηλιακά σύμβολα στον μονοθεϊσμό Το πέρασμα από την καθαρή ηλιολατρεία στη χρησιμοποίηση του ήλιου ως συμβόλου της θεότητας δεν φαίνεται να πέρασε ανώδυνα: Π.χ. ο μεταρρυθμιστής φαραώ Ακενατών (1388-1358 π.Χ.) της 18ης δυναστείας, χρειάστηκε να διαρρήξει με επαναστατικό τρόπο τις σχέσεις του με το ιερατείο του Αμμωνα στις Θήβες, προκειμένου να επιβάλει τον καινούργιο τρόπο σκέψης. Για τη θρησκευτική, μονοθεϊστική του μεταρρύθμιση, που ανεγνώριζε τον ήλιο ως σύμβολο της ζώσας ενέργειας, ο Sir Flinders Petrie[3] παρατήρησε: «Τέτοια έξοχη θεολογία δεν είχε ποτέ πριν εμφανιστεί στον κόσμο.» Το πνευματικό δημιούργημα του σπουδαίου αυτού ανθρώπου ξεριζώθηκε μετά το θάνατό του, για τον οποίο ισχυρές είναι οι υποψίες πως μόνο φυσιολογικός δεν ήταν, ενώ η Akhtaten, η περίλαμπρη νέα πρωτεύουσα της χώρας, που ο φαραώ είχε κτίσει στο γεωδαιτικό κέντρο της Αιγύπτου μεταξύ του τροπικού και της μεσογειακής ακτής, κατεδαφίστηκε.[4] Οι σημερινές μονοθεϊστικές θρησκείες χρησιμοποιούν κατά κόρον ηλιακά σύμβολα...
Κυκλοφορεί σε λίγες μέρες το πολυαναμενόμενο On the Historicity of Jesus
Από το καλοκαίρι του 2013 ήταν γνωστό πως θα αποτελούσε το πολυαναμενόμενο Μυθικιστικό συγγραφικό έργο για τη χρονιά που διανύουμε. Όπως όλα δείχνουν, στα τέλη του Ιουνίου, το On the Historicity of Jesus: Why We Might Have Reason for Doubt, του Αμερικανού ιστορικού Δρ. Richard Carrier, θα είναι διαθέσιμο για το αναγνωστικό κοινό. Η κυκλοφορία του συγκεκριμένου βιβλίου δεν χαρακτηρίζεται άκρως σημαντική αποκλειστικά και μόνον εξ’ αιτίας του θέματος που καταπιάνεται. Ο Sheffield Phoenix Press, που ανακοίνωσε πρόσφατα κείμενο οπισθοφύλλου και εκτεταμένα περιεχόμενα του πονήματος του Carrier, αποτελεί τον πρώτο ακαδημαϊκό εκδοτικό οίκο που εκδίδει Μυθικιστικό βιβλίο ύστερα από 50 ολόκληρα χρόνια. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το δυναμικό “μπάσιμο” των Μυθικιστικών απόψεων για τις θέσεις που αφορούν την αμφισβήτηση της ιστορικότητας του Ιησού, στον ακαδημαϊκό κόσμο, απ’ τον οποίον παρέμεναν αποκλεισμένες επί δεκαετίες. Οι προπαραγγελίες έχουν ξεκινήσει μέσω της σελίδας του Sheffield P.P, με την τιμή του συγκεκριμένου συγγραφικού έργου να είναι αρκετά τσουχτερή (70 ευρώ για το σκληρό εξώφυλλο και 29,5 ευρώ για το paperback), γεγονός αναμενόμενο από τη στιγμή που έχουμε να κάνουμε με ακαδημαϊκό σύγγραμμα. Παρ’ όλα αυτά, οι 700 σελίδες του αλλά και η τεκμηρίωση που θα παρέχει είμαστε σίγουροι πώς θα ανταμείψουν τον αναγνώστη. Ο Δρ. Richard Carrier, με διδακτορικό στην αρχαία ιστορία από το πανεπιστήμιο Columbia, είναι γνωστός στους μελετητές του Μυθικισμού μέσα από τις εμφανίσεις του σε ντοκιμαντέρ (The God who wasn’t there), από δημόσια debates με άλλους καθηγητές και ερευνητές, αλλά και μέσω μιας σειράς εξειδικευμένων για θρησκευτικά και ιστορικά ζητήματα βιβλίων (τελευταίο του ήταν το Proving History: Bayes’s Theorem and the Quest for the Historical Jesus). Το ελληνικό κοινό ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή μαζί του τον Μάρτιο του 2014, μέσω μιας συνέντευξής του που παρουσιάστηκε στην επαυξημένη έκδοση του βιβλίου “Το πρόβλημα της ιστορικότητας του Ιησού: Το ρεύμα των Μυθικιστών” από τον δημοσιογράφο Μηνά Παπαγεωργίου. Εν τω μεταξύ με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του βιβλίου, ο Δρ. Richard Carrier ανακοίνωσε τη διενέργεια online μαθημάτων για τον Μυθικισμό τον προσεχή Αύγουστο. Περισσότερα για το πώς μπορείτε κι εσείς να τα παρακολουθήσετε εδώ....
Offering Classes on Historical Method and the Historicity of Jesus (by Richard Carrier)
I am still teaching the science and philosophy of free will this June (that class starts next week; you can register here). But now my courses for July and August are also open for early registration (and there is a limit on how many students I take on per class, so they might fill up; I will offer them again next year). By Richard Carrier For July (and this in preparation for August) I will be teaching a course on historical methods: Thinking Like a Historian: Historical Methods, Practice and Theory (details and registration here). Description: Learn how to question and investigate claims about history. Study not only the logic of historical reasoning and argument, but also a lot of the practical tips and tricks real historians employ to test and check claims. Learn the particular skills of skeptical and critical thinking about history. Primary topics: Best practices among historians; historical methods as modes of reasoning (both criteria-based and Bayesian); examples of flawed reasoning and bad arguments in peer reviewed history journals and monographs (and how to spot them as a layperson); and what to do to critically examine a claim using both immediate heuristics and procedures for more labor-intensive inquiry. The required course text we will be working through chapter by chapter is Proving History: Bayes’s Theorem and the Quest for the Historical Jesus, but I will be providing additional readings and discussion across several fields and subjects in history (the focus won’t be wholly or even mostly on Jesus; that will just be a working example). -:- For August (and this will benefit from having taken the preceding course in July) I will be teaching a course on the historicity of Jesus: Questioning or Defending the Historicity of Jesus (details and registration here). Description: This course discusses the best arguments for and against the historical existence of Jesus (as the putative founder of Christianity), and we will proceed step-by-step through ways to approach them and evaluate them. Working from the first peer reviewed academic book arguing Jesus might not have existed, taught by the author himself, you will learn how to distinguish good arguments from bad, and about the background and context of the origins of Christianity as a whole. This is the best opportunity to ask Dr. Carrier, who holds a PhD in ancient history from Columbia University, all your questions about his controversial research and the historical(?) figure of Jesus. Main issues to cover: understanding the complex background to the origins of Christianity (unit 1, OHJ chs. 4, 5, & 7); comparing the competing theories of how and why Christianity began (unit 2,...
Για τον διάλογο του Πάπα με τον Μ. Νετανιάχου
Έναν απολαυστικό διάλογο, που κάνει τον γύρο του κόσμου τις τελευταίες ημέρες, προσέφεραν στα Μέσα Ενημέρωσης ο Πάπας Φραγκίσκος και ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του πρώτου στην Ιερουσαλήμ. Σε μία… «μνημειώδη» (όπως χαρακτηρίστηκε) διαφωνία, οι δύο άνδρες εξέφρασαν τις απόψεις τους αναφορικά με τη… διάλεκτο που χρησιμοποιούσε ο Ιησούς! «Ο Ιησούς ζούσε εδώ, σ’ αυτή τη γη. Μιλούσε Εβραϊκά», είπε ο Νετανιάχου, για να πάρει την απάντηση του Φραγκίσκου: «Μιλούσε Αραμαϊκά». «Μιλούσε αραμαϊκά αλλά ήξερε και εβραϊκά», ανταπάντησε ο ετοιμόλογος Νετανιάχου. Τη λύση στους “πολύπλοκους” αυτούς προβληματισμούς ήρθε να δώσει ένα εξέχον μέλος της ακαδημαϊκής κοινότητας, ο καθηγητής Γλωσσολογίας της Οξφόρδης, Σεμπάστιαν Μπροκ, που ερωτώμενος σχετικά, τοποθετήκε ως εξής (τα bold δικά μας): «Και οι δύο έχουν δίκιο. Η μητρική γλώσσα του Χριστού ήταν τα αραμαϊκά. Αλλά σίγουρα γνώριζε και εβραϊκά, αφού υπάρχουν πολλά κείμενα γραμμένα στα εβραϊκά από την εποχή που έζησε ο Ιησούς». Το σχόλιο των Ελλήνων Μυθικιστών Για τους Έλληνες Μυθικιστές, αλλά και για κάθε σοβαρά σκεπτόμενο ερευνητή της ιστορίας και της θρησκειολογίας, η συγκεκριμένη διαφωνία μεταξύ των δύο ανδρών είναι το λιγότερο ανεδαφική. Κι αυτό γιατί όταν το πρόβλημα της ιστορικότητας του Ιησού (με την έλλειψη σχετικών πηγών, την απουσία κειμένων της ίδιας της πρωταγωνιστικής φιγούρας του χριστιανισμού και την ανυπαρξία άλλων αποδεικτικών στοιχείων της δράσης του κατά το πρώτο μισό του 1ου μ.α.χ.χ αιώνα στην Ιουδαία) παραμένει ανοικτό, είναι τουλάχιστον αστείο να ασχολούμαστε με το ζήτημα της διαλέκτου που χρησιμοποιούσε για να επικοινωνήσει (πόσω μάλλον όταν αυτός ο προβληματισμός εκφράζεται δημόσια ανάμεσα σε έναν Πάπα και σε έναν πρωθυπουργό κράτους)! Ακόμα μεγαλύτερο προβληματισμό –και ειρωνία ίσως- προκαλεί η τοποθέτηση του εκπροσώπου της ακαδημαϊκής κοινότητας επί του θέματος. Ο γλωσσολόγος κ. Μπροκ έδωσε την… πρέπουσα –για ανάλογες περιπτώσεις- μέση λύση, χρησιμοποιώντας το εκπληκτικό επιχείρημα πως ο Ιησούς θα πρέπει να γνώριζε και την εβραϊκή γλώσσα εξαιτίας των πολλών κειμένων του 1ου μ.α.χ.χ αιώνα που έχουν βρεθεί στη Γαλιλαία γραμμένα στα εβραϊκά! Αν αυτό δεν είναι επιστημονική ανάλυση και επιχειρηματολογία, τι άλλο είναι; Έλληνες Μυθικιστές,...
